Fahrrad, Fiets, Vélo

“Nadia, Nadia!”

Zucht…oooh die stém!

“Nadia, hier is je wettige fietsgenoot!”, enthousiast bellend komt Mathijs na wat inhaalmanoeuvres naast me fietsen.

“Een hele goedemorgen, fietsgenootje van me.”

“Hey Mathijs, gezellig!”

Hij frommelt wat in zijn jaszak. Ondanks dat de aprilzon deze ochtend erg haar best doet, is het nog niet warm genoeg zonder jas.

“Ah, hier heb ik het!”

Trots houdt hij een papiertje voor mijn neus.

Vragend kijk ik opzij in zijn stralende bruine ogen.

“Een gedicht. Voor jou.”

Verrast pak ik het velletje vast. Ietwat verlegen begin ik zachtjes te lezen:

Fahrrad, Fiets, Vélo

Lekke band of een ander euvel

Jij en ik beklimmen de heuvel

 Altijd, van noord tot zuid

Moe? Ik duw je vooruit

Trappend, staand op de pedalen

In volle vaart, euforisch afdalen

Adrenaline, gierende banden

Stuur stevig, beide handen

Neus vol natuur, fier in de zon

Geen tegenwind of zadelpijn

Zie je het zitten, samen met mij?

“Wow…” Ik ben even stil.

“Prachtig Mathijs, je hebt talent, een poëet in de dop.”

Verliefd kijkt hij me aan…daar komt de onvermijdelijke vraag.

“Lieve Nadia, wil je verkering met mij?”

“Ehm…hoe zie je dat voor je, als we na de zomer niet meer bij elkaar op school zitten?”

“We zien wel. Komt goed.”

“Ik weet het niet. Mag ik er even over nadenken? Dan krijg je vanmiddag mijn antwoord.”

“Dat is goed.” Een hoopvolle blik.

Over ons stuur turen we het fietspad af en vervolgen de weg naar school.

© mei 2020 | Tekst op Maatman